Paalam sa Tag-Init

Tapos na ang mag araw ng pawisan na singit at kuyukot, at iba't ibang level at uri ng "putok" na ma-aamoy sa tren. Kaninang umaga, bandang 7am ay nagising ako sa tunog ng 2 piraso ng kahoy na pinag-kakatok, kasunod ng malalim na dagung-dong ng tambol, "klakk-klakk, boom-boom, klakk-klakk-klakk, boom-boom-boom". Ito yung senyales na nagtatawag ng mga taga-buhat ng "mikoshi", o "portable shrine". Parang sa atin rin kapag may kapistahan, yun bang pinaglalagyan ng mga santo, ito nga lang walang santong nakapatong pero binubuhat ito ng ilang katao na may kasabay sa mga pampaganang "cheers".

Medyo presko na ang ihip ng hangin, unti-unting humahaba ang gabi at mababa na ang sikat ng araw at paglitaw ng mga ulap. "Ber" nanaman - tiyak marami sa atin ang mag-sasabi nito, flashforward sa "Pasko nanaman..."

Paalam sa "ramune" --- matamis na soda sa siguro eh noong "peacetime" pa ito naging summer drink ng mga bata dito.


Hanggang sa susunod na "hanabi taikai" - "fireworks display, muli! Itong taon na ito, lubos na nag-enjoy kaming manood mula sa best seats in town, sa condo balcony ng kaibigan namin, overlooking Tokyo Bay and the Rainbow Bridge!


Mga summer concerts ng Pinoy community, tulad ng "After the Storm", para na mga nasalanta ng bagyong Frank. Ito ang Lahing Kayumanggi.

Ito naman ang Tampipi.
Tampipi with Rain (cutie!) on vocals.

And another band, Alab Ng Musika.


Iba ang dating ng isang malamig na mug ng beer sa tag-init... sa susunod muli!